اختلالات روانی به مجموعه‌ای از مشکلات سلامت روان اشاره دارد که بر خلقیات، فکر و رفتار تاثیر می‌گذارد.
برخی اختلالات شایع روانی عبارتند از افسردگی، اضطراب، اختلالات تغذیه‌ای، رفتارهای اعتیادی، و شیزوفرنی. علائم این اختلالات شامل احساس ناراحتی، تفکر گیج و سردرگم، خستگی و ضعف، توهم، احساس بیش از حد گناه، تغییر در عادات تغذیه، خشم، و فکر خودکشی است.
اختلالات روانی ممکن است به دلیل فاکتورهای پرخطری نظیر خصوصیات ارثی، قرارگیری در معرض مواد سمی، الکل یا مواد مخدر، اختلال در انتقال دهنده‌های عصبی، تجربه تروما در گذشته یا شرایط پراسترس زندگی روی دهد.
محققان توصیه می‌کنند افراد مبتلا به اختلالات روانی باید برای پیشگیری از تشدید مشکل‌شان از مصرف برخی مواد خوراکی اجتناب نمایند.
کافئین: ارتباط غیرمستقیمی با افسردگی دارد. مصرف کافئین می‌تواند منجر به اختلال در خواب شده و در نتیجه افسردگی وخیم شود.
مواد غذایی حاوی سدیم بالا: این مواد خوراکی شامل مغزیجات آجیلی شور، گوشت کنسروشده، و ماهی هستند که برای سلامت روان مشکل ساز هستند. مصرف زیاد نمک هم منجر به احتباس آب در بدن شده که می‌تواند عامل تحریک پذیری باشد.
الکل: به عنوان یک عامل افسردگی تلقی می‌شود چراکه موجب ایجاد توده‌ای در درون سیستم عصب مرکزی که مسئول جریان احساسات و هیجانات است، می‌شود. عملکرد سیستم عصب مرکزی با مصرف مشروبات الکلی مختل می‌شود.
غذاهای فرآوری شده: این مواد خوراکی شامل نان، انواع کوکی‌ها، چیپس و غیره هستند که می‌توانند موجب افزایش قندخون شده و موجب ایجاد احساس ناراحتی و تحریک پذیری می‌شوند.
شکر تصفیه شده: مصرف شکر تصفیه شده می‌تواند منجر به افزایش میزان التهاب در بدن و مغز شده و در نتیجه علائم افسردگی بروز کنند.
