گسترش برنامه ریزی نشده ی کلان شهر ها از چالش های مهم پیش روی مدیریت شهری در ایران است.شهر های بزرگ در حوزه ها و مناطق پیرامون خود و با هدف بهره مندی از مزیت های موجود این مناطق هر روز به گسترش فیزیکی خود ادامه میدهند در حالی که این امر موجب سرازیر شدن انبوه مشکلات به سوی شهر های اقماری کوچک نزدیک کلانشهر ها گردیده است.
باسمنج یکی از نمونه مناطق اطراف مرکز استان است که در این سال ها تحت الشعاع توسعه ی شهری تبریز قرار گرفته است.این شهر با تاریخ کهن و مردمانی اصیل و دیندار ،این روز ها تحت تاثیر عوامل فوق از یک طرف و ناکار آمدی مسئولان شهری و شورای شهر بعنوان منعکس دهنده ی مشکلات اهالی ،با مسائل متعدد زیست محیطی،فرهنگی،آموزشی،شهری،آب و فاضلاب،معضل حاد زمین خواری که سرمایه ها و انفال عمومی را غارت میکنند،مسایل آب و فاضلاب،معضل اجتماعی حاشیه نشینی،بیکاری،و....مواجه هستند.
چندی پیش با حضور مسئولان محترم فرمانداری شهرستان تبریز ،برای چندمین بار شهردار جدیدی برای شهر باسمنج معرفی شد که با نگاه دقیق تر یکی از عوامل تغییرات مکرردرمدیریت شهرداری این شهر،بدون توجه به قوت و ضعف افراد منتخب،عملکرد بسیار ضعیف شورای شهر باسمنج بوده که در سایه ضعف نظارت مسئولان شهرستان ،انجام گرفته است.یکی از ملزومات حسن نظارت مقام‌ناظر شورا ها که قانون بعهده ی ایشان‌نهاده است،تاکید به تعامل و پاسخگویی اعضای شورا ها به مطالبات مردمی است که حداقل در این‌موردشورای شهر باسمنج به هیچ وجه پاسخگوی رسانه ها و مردم نبوده و هر روز بر ابهامات و شایعات افزوده است.به دلیل مرغوبیت زمین های این‌منطقه تمایل به ایجاد مناطق جدید شهری در آن افزایش یافته که خاوران به عنوان‌نمونه ی موفق به شمار می رود،لکن در بعد اقتصادی هم به غیر بخشی از صاحبان زمین ،عامه ی مردم این منطقه از این امر نصیبی نبرده و متحمل آثار اجتماعی آن هستند.باری وضعیت برزخ گونه ی شهر باسمنج بین الحاق و یا عدم‌الحاق به مدیریت یکپارجه ی مرکزاستان،وضعیت نا مطلوبی رو رقم زده است که توجه ویژه ی مسئولان استان و شهرستان را میطلبد.
نوشته شده توسط:محمد باقر واصلی.فعال حقوقی
