پرتیراژترین روزنامه اقتصادی کشور و بی توجهی به ظرفیت صنعتی و تجاری تبریز
اگر به مندرجات و محتوی خبرگزاری‌ها و مطبوعات مهم کشورهای توسعه یافته نگاهی کنیم به عینه می‌بینیم که یک توازن و تناسب در درج و انعکاس اخبار و رخدادهای پایتخت و شهرهای بزرگ دیده می شود.چرا که سردبیران و مدیران رسانه های نوشتاری،شنیداری و دیداری علاوه بر درج اتفاقات اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی پایتخت و مرکز سیاسی کشورشان ،نیم نگاهی نیز به رخدادهای شهرهای بزرگ و کوچک هم می اندازند. آنها دریافته اند رسانه هایی که در گستره عمومی فعالیت می کنند و به زبان روزنامه نگاری ما سراسری هستند برای حفظ مخاطبان خود در گوشه و کنار کشور ،به این مناطق نیز بایستی پرداخت کنند. تا تناسبی در چاپ و نشر اخبار و گزارش‌ها ی مناطق مختلف ایجاد شود.در واقع تعدد اخبار و گزارش های متنوع 《گزارش از مکان》 در رسانه های جامع نگر اهمیت مضاعفی دارد.
که این امر علاوه بر حفظ مخاطب به دیده شدن مناطق دور و نزدیک در سطوح ملی نیز کمک شایانی می کند.متاسفانه ۹۰ درصد مطبوعات و خبرگزاری‌ها و آژانس های صوتی و تصویری کشورمان در تهران مستقر اند و بهای لازم به اخبار و رخدادهای خارج از پایتخت چندان داده نمی‌شود.در کلاسهای درس روزنامه نگاری این مثال را به دانشجویان عرض میکنم
که اگر یکنفر بر اثر تصادف در اتوبانی در تهران کشته بشود اکثر رسانه های ملی به آن پرداخت می کنند ولی اگر در جاده سواحلی ارس بر اثر واژگونی اتوموبیلی ۵ نفر کشته بشوند انعکاس چندانی در رسانه های پایتخت نخواهد داشت.
که هم ناشی از ضعف خبرنگاری محلی است و هم از بی توجهی رسانه های مرکز به پیرامون ناشی می شود.چه بسا درج خبر واژگونی اتوموبیل بدلیل باریک و غیر استاندارد بودن جاده ساحلی ارس می تواند در وزارت راه نظر کارشناسان را بر لزوم تعریض جاده و یا نصب علائم رانندگی ...بخود جلب کند و در برنامه های کاری آتی توسعه، مد نظر قرار گیرد.بهانه این یاداشت درج خبر بازدید معاون رییس جمهوری زیمباوه از مجتمع تراکتور سازی و تمایل این کشور در خرید محصولات صنعتی آن است که ۱۰ اردی بهشت اتفاق افتاده و در فضای رسانه ای تبریز منتشر شده است که این خبر کهنه ۷ روز پیش را روز نامه دنیای اقتصاد با عکس و با آب و تاب بعد از یک هفته ۱۷ اردی بهشت منتشر کرده است.
البته بی اعتنایی روزنامه دنیای اقتصاد در سال های اخیر به رخدادهای اقتصادی و صنعتی خطه آذربایجان و بویژه شهر صنعتی تبریز پایانی ندارد
طوریکه در طول سال بطور منظم ویژه نامه مختص استان اصفهان یا شهرهای بزرگ منتشر و بصورت ضمیمه سراسری کاغذی و آنلاین در کشور توزیع و نشرمی شود و یا درج اخبار کلانشهرها ی کشور در این روزنامه خیلی بیشتر از تبریز است که شاید ضعف از نمایندگی و خبرنگاری آن روز در آذربایجان شرقی است. ولی روز نامه دنیای اقتصاد که پرتیراژترین و پرخواننده ترین روز نامه اقتصادی کشور را با خود یدک می کشد در این سال‌ها از چنین فرصت هایی برای شهر بزرگ اقتصادی تبریز در جوار مرزهای شمال غرب قایل نیست.و این یک تبعیض رسانه ای از دنیای اقتصاداست.
《هربرت شیلر》پژوهشگر ارتباطات معتقد است:
حضور مناطق در رسانه هایی که گستره دیده شدن در پایتخت و چشم تصمیم گیرندگان و مدیران ارشد را دارند این امکان را فراهم می کند تا اول از همه توجهات ملی به این مناطق پیرامونی بیشتر شود و هم می تواند به جهت اخذ امکانات و بودجه های ملی برای رفع مسائل و مشکلات مناطق تاثیر گذار باشد.
با این حال هنوز حسرت داشتن یک رسانه ملی به مرکزیت تبریز را در سینه ها داریم.و ما نتوانسته ایم مثل شهرهای بزرگ، بخشی از مشکلات و دغدغه های محلی خود را با انعکاس رسانه ای و با مدد قدرت قلم و تصویر و تولید محتوی مناسب و اثر بخش حل و فصل نماییم. ودر این راستا تقویت پایگاه‌های خبری و روزنامه های یومیه تبریز که قدرت سخت افزاری و نرم افزاری لازم را دارند و از پشتوانه مالی و نیروی انسانی کاری و جولان تولید و انتشار اخبارمتنوع و با اسلوب و متدهای روزنامه نگاری را تا اندازه ای در سطوح ملی دارا هستند و می توان با برند کردن و برجسته سازی آنها به جولان رخدادهای مهم منطقه در انبوه تولیدات رسانه ای کشور همت گماشت با حمایت افکار عمومی منطقه ،استانداری و ارشاد می توانند تا اندازه ای خلا های موجود را پر نمایند.
نوشته شده توسط:دکتر محمد فرج پور باسمنجی●استاد روزنامه نگاری
