قتل این کشته به شمشیر تو تقدیر نبود
ورنه هیچ از دل بی رحم تو تقصیر نبود.
حافظ
از ما انسان ها که گذشت!
از ما انسان ها که گذشت! روی سخن با آدم فضایی ها است!
قتل، در لغت به معنای ترور، جنایت، هلاک کردن، کشتن، کشتن! کشتن! فعلی که در ذهن ما زمینی ها به شدت جا خوش کرده است. به خصوص پدر و مادر های زمینی. شیوه ای که برخی از انسان ها در پی گرفته اند. برخی از دانشمند ها ویروس های خفن می سازند، بعضی از والدین مثله کردن فرزند هایشان را ترجیح می دهند. فعلا این جدید ترین تلاش بشر است. نمی دانم چقدر در سیاره شما پدر و مادر ها مهربان هستند اما طبیعتاً ما همه می دانیم که ذات زمینی ها ایجاب می کند که فرزند خود را از بدو تولد تا لحظه ای که نفس می کشد همراهی کنند و او را از هرگونه آسیبی مصون نگه دارند. دقیقا کاری که پرنده ها هم می کنند. راستی شما در سیاره خودتان پرنده دارید؟ برگردیم سر اصل مطلب؛ هنگامی که پدر و مادر وارد دوره ی میان سالی می شوند و حتی در بستر بیماری هستند همچنان دچار اند؛ دچار به دغدغه های ریز و درشت فرزندان خود.
سردش نیست؟! غذایش خوب است؟! خواب کافی دارد؟
دقیقا مثل پرنده ی مادر که برای رفع دغدغه ی گرسنگی جوجه های تازه از تخم درآمده اش لانه را در باد و طوفان، به قصد پیدا کردن کرم خاکی ترک می کند.
آدم فضایی های عزیز! لطفا فکر اینکه پدر و مادر های زمینی گاهی به فرزندان خود آسیب می رسانند را هم نکنید. باید قوانینی که می گویم را دقیقا یادتان باشد.
سیلی زدن های مکرر و ممنوع کردن انتخاب رشته، دم دستی ترین محبت پدر ها و مادر ها است. این یک قانون است!
یادتان باشد اگر پدری یا مادری را دیدید که خیلی مشتاق به شنیدن حرف های فرزند همجنسگرایش نیست هم خب کاملا طبیعی است.
و اما بحث جذاب و شیرین قتل. ما آدم ها به تازگی عاشق فعل قتل شده ایم. فکرش را بکنید سر بریدن فرزند خود در خواب،در خانه،در حمام!
فقط متعجبم که چرا پرنده ها هم که انقدر شبیه ما هستند،فرزندان خود را سر نمی برند؟!
البته واضح است که پرنده ها به اندازه بشر از محبت و عقل و عدالت چیزی نمی دانند.
لغت بعدی رُعب، به معنای بیم، پروا، ترس، جبن، سطوت، صولت، واهمه، وحشت، وهم، هراس، هول، هیبت. و به خاطر رومینا،علی،بابک و تمام بچه هایی که زیر دست محبت والدینی خفه شده اند.
نوشته شده توسط: آرزو مرادی نیا