مراسم بزرگداشت یاد و خاطره زنده یاد آتشبار مهندس محسن خیری با حضور اقشار مختلف مردم متدین تبریز و با مراعات پروتکل های بهداشتی و با فاصله گذاری اجتماعی مناسب در پارک حیدربابای بلوار شهریار برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری ندای بیصدا در این مراسم که تنی چند از اعضای شورای اسلامی و مسئولان شهرداری و جمعی از پرسنل خدوم آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کلانشهر تبریز حضور داشتند ، یاد و خاطره شادروان مهندس محسن خیری گرامی داشته شد.
دکتر ناصر خیری فعال فرهنگی و اجتماعی در این مراسم با اشاره به اینکه پرسنل خدوم آتش نشانی با ماموریت های شبانه روزی در حفظ امنیت و آسایش مردم تبریز سنگ تمام میگذارند گفت: آتش نشانی تبریز با پیشینه ۱۳۰ ساله به عنوان اولین مرکز آتش نشانی ایران باید از لحاظ تجهیزات و امکانات و مدیریت در حد و قواره کلانشهر تبریز باشد و مردم شریف تبریز همیشه سپاسگزار زحمات و تلاش های مأموران و پرسنل زحمت کش آتش نشانی هستند و خانواده ما نیز با تقدیم شادروان مهندس محسن خیری دین خود را به جامعه ادا کردند.
وی گفت: در سه سال بیماری مهندس محسن خیری و بستری در منزل و بیمارستان حتی یک بار هم مدیریت آتش نشانی و خدمات ایمنی تبریز سرکشی نکردند و این در شأن و منزلت قدیمی ترین مرکز آتش نشانی شهری کشور نیست.
مهندس محسن خیری متولد ۱۳۵۱ در تبریز در اول فروردین ۱۳۷۸ به استخدام سازمان خدمات ایمنی و آتش نشانی تبریز درآمد و ۲۳ سال صادقانه در این سازمان خدمت کرد.
به گفته پزشک معالج در طول خدمت این آتش نشان بر اثر محرکهای منفی و استرس و اضطراب بخشی از حواس پنج گانه وی دچار اختلال و شاهد تشکیل تومور مغزی و سرطانی در وی شده و متاسفانه انجام دو بار عمل جراحی به دلیل شدت جراحت و حاد بودن بیماری جان خود را از دست داد.
بنابه اظهار پزشک و جراح بیمارستان پارسیان تهران بر اثر اشعه های بیسیم و همچنین فشار عصبی ناشی از کار این انش نشان به بیماری تومور مغزی مبتلا شده بود.
این سرآتشبار دارای مدرک تحصیلی آکادمیک فوق لیسانس معماری بوده و در طول خدمت با انجام عملیات های منحصر بفرد و ویژه مورد تمجید همکاران خود قرار گرفته بود.
مهندس خیری دارای هوش و استعداد در زمینه اجرای عملیات پدافندی بوده و طراحی نقشه مراکز مسکونی کلانشهر تبریز برای انجام عملیات بهینه در ماموریت های احتمالی از ابتکارات وی بود که در سال ۱۳۷۲ ه.ش با نمایش در کاخ استانداری مورد تشویق استاندار وقت آذربایجان شرقی قرار گرفت.
از وی دو فرزند پسر باقی مانده که یکی دانشجوی مهندسی ساختمان میباشد.
