شتاب توسعه ی محلی با والیان مقتدر
بدنه نحیف و ضعیف کارشناسی استانداری باید تقویت شود
انتخاب استاندار آذربایجان شرقی در میانه دولت رئیسی در حالی اذهان عمومی بخصوص دوستداران توسعه این استان را به خود مشغول کرده است که سهم منطقه آذربایجان در کابینه رئیسی به فراموشی سپرده شد و مشاوران رئیس‌جمهور نتوانستند از منطقه آذربایجان در تقویت کابینه خود بهره لازم را ببرند.
نتایج پژوهش های مدیریتی و بخش های توسعه ای ملل متحد نشان میدهد که 71 درصد ثروت کشورهای توسعه یافته را منابع انسانی تشکیل می دهند و در راس آن ها افرادی که توانایی ذاتی واکتسابی مدیریت و رهبری را دارند میتوانند به خلق مستمر مزیت و همکاری ،ثروت آفرینی ،رقابت جویی،کارآفرینی و نوع آوری و تکیه بر داده های علمی و تجارب گذشتگان و طرق پیموده شده ی قبلی راه توسعه را هموار سازد مدیران قوی با ارتباطات اثربخش ،همدلی و هماهنگی ،اعتماد به نفس ،آینده نگری ،مسئولیت پذیری ،ایجاد انگیزه،تفویض اختیار،شفافیت و فروتنی میتوانند به سازمان اعتلا بخشند و با بکارگیری همه استعداد ها و قابلیت ها و با کارکشیدن از تمام عوامل انسانی چرخ های توسعه را در سطوح ملی و محلی به حرکت درآوردند.
اظهارات اخیر سخنگوی دولت وشواهد محلی نشان می دهد بزودی والی نظامی ما مدیریت آذربایجان شرقی را تحویل می دهد و بررسی عملکرد نزدیک به دو ساله ی ایشان مجال بیشتری می طلبد ولی بطور مختصر میتوان گفت بدنه ی مدیریتی استان ما از نظر فنی و تخصصی و کارآمدی تعریف چندانی ندارد که نمود آن در بدنه ی ضعیف و نحیف کارشناسی خود استانداری نمود خود را بیشتر نشان میدهد و مدیران غیر بومی،بی انگیزه و بعضا ناکارآمد در آذربایجان شرقی بیش از هر استانی دیگر جولان می دهند و جای دلسوزان و نخبگان و کاربلدان بومی را گرفته اند که در مجالی بیشتر به همراه صاحب نظران و کارشناسان به این سوالات پاسخ خواهیم داد .
از این بگذریم همه می دانند که آذربایجان شرقی استانی بزرگ، هنرپرور و فرهنگ خیز بوده و شکل گیری اولین تمدن های توسعه در شهر کهن تبریز نمود این مطلب است.
نظر کارشناسی بزرگان و سیاست مداران و خانه توسعه آذربایجان درباره انتخاب استاندار آذربایجان شرقی این است که این فرد باید در سطوح ملی کار کرده باشد، با وزارت خانه ها توان تعامل و همکاری و هماهنگی داشته باشد و از سوی دیگر با شناخت کامل از ظرفیت ها بالقوه و بالفعل این استان مهم آشنایی کامل داشته باشد و از همه مهم تر عرق خدمت به زادگاه خود در سرداشته باشد و از تمام ظرفیت های ملی و استانی با بکارگیری کارشناسان و نخبگان طیف های مختلف سیاسی و فرهنگی استفاده کافی و وافی برده باشد.
واقعیت این است که روزگاری نچندان دور دو سوم صنعت، تجارت و بازرگانی دست آذربایجان بود و بانک ملی تبریز به سیستم بانکی کشور پول قرض می داد که متاسفانه این نقش مهم آذربایجان از دوسوم نود سال پیش به یک دهم تقلیل یافته است که دلایل مختلفی در عقب ماندگی منطقه آذربایجان به چشم میخورد که تشکیل حکومت یک ساله آذربایجان، دوزبانه بودن و هم مرز بودن با کشورهای آسیای میانه و قفقاز و شوروی سابق و مهاجرت فرستی نخبگان و دانشمندان و شعاع گسترده انگ زنی قومیتی و تعامل پایین در کار تیمی و تنگ نظری همه و همه از علل عقب ماندگی استان های ترک نشین به ویژه آذربایجان شرقی بوده است.
با این حال انتخاب یک استاندار بومی، کاربلد، متخصص، دلسوز، ارتباط گر و کارکشته در این وانفسای بی پولی نظام دولتی و تداوم تحریم های بین المللی و قطع عمده درآمد های نفتی کاملا به چشم میخورد و در این راستا تحرک مجمع نمایندگان آذربایجان و استان میتواند به تحقق این امر مهم کمک شایانی نماید.
این حق نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی است که با مشورت بزرگان نظام و همچنین پیشکسوتان و نخبگان آذربایجانی دست به انتخاب والی استانی بزنند که در طول ادوار گذشته مردان بزرگی جون زنده یادان عباس میرزا، قائم مقام فراهانی، میرزا تقی خان امیرکبیر، دکتر محمدمصدق و... را در پیشکار و والی خود دیده است و در روزگاری نه چندان گذشته پیشتاز عمران و آبادانی و توسعه صنعتی و اقتصادی و در واقع الگوی توسعه استان ها به شمار می رفته است و والیان آن را از تبریز به تهران می بردند، در تخت صدارت می نشاندند و ولیعهد و نخست وزیر می گردانیدند و هنوز این جمله تاریخی قهرمان مبارزه با استعمار خارجی و استبداد داخلی یعنی میرزا تقی خان امیر کبیر والی و فرمانده قشون آذربایجان در جمع بزرگان تهران در گوش ها طنین انداز است که امیر کبیر بزرگ شده آذربایجان، تهران را مثل تبریز خواهد ساخت و به قول شادروان دکتر محمد مصدق ان والی خوش فکر اذربایجان و محبوبترین سیاستمدار و نخست وزیر کاردان ایرانی، آذربایجان این خاستگاه آزادی و آبروی ایران را آباد کنید و همه به آذربایجان مدیونیم.
با این وصف حساسیت، کنجکاوی و بها دادن به استانداری که میخواهد مدیریت ارشد استان بزرگی چون آذربایجان شرقی را عهده دار گردد از سوی نمایندگان مجلس و یا نخبگان و بزرگان نظام حق طبیعی آنهاست ولی آنها بهتر می دانند وقتی منشور توسعه استانی چون اصفهان پیش می آید همگان فراغ از وابستگی های جناحی و گروهی و اغراض و منافع شخصی سراغ مردانی را می گیرند که می توانند به روند توسعه زیر بنایی استان کمک شایانی نمایند و کار به آنجا می رسد که مدیران اصفهان اخیرا اعلام کردند که به دلیل سرمایه گذاری کلان دولتی این استان ظرفیت و گنجایش این همه صنایع را ندارد و این استان اشباع صنعتی شده است و این درحالی است که اصفهان با مدد جستن از غیرت و تلاش مردان خود و جذب اعتبارات ملی و از دست ندادن فرصت ها، امروز توسعه یافته ترین استان کشور پس از پایتخت است؛ طوری که 33 درصد بزرگراه ها و اتوبان ها، 20 درصد صنایع سبک و سنگین کشور و 20 درصد ظرفیت پذیرش دانشگاه های دولتی و صنعتی و 20 درصد اعتبارات دولتی و تسهیلات بانکی در این استان مرکزی که نماد توسعه ایران معاصر است سرمایه گذاری و هزینه شده است، در حالی که سهم آذربایجان شرقی از موارد فوق اشاره بین 4 تا 9 درصد کشوری بوده است و همین همدلی و صمیمیت و تلاش بوده که همه گروه ها و افراد ذی صلاح مذهبی، سیاسی، فرهنگی، علمی، سیاسی و... وقتی پای توسعه اصفهان به میان آمده به عمران و آبادانی بیشتر و استفاده از ظرفیت های ملی برای توسعه همه جانبه آن بسیج شده اند و بیخود نیست که اصفهان در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تربیت و گماشتن فرزندان خود در بدنه دولت و سازمان ها و نهاد های ملی در جذب اعتبارت دولتی و امکانات کشوری گوی سبقت را از همه استان ها ربوده اند.
نوشته شده توسط:دکترمحمد فرج پور باسمنجی
