چند روزی که از میلاد حضرت عباس (ع) گذشت زینب کبری (س) در حالی که عباس (ع) را در آغوش داشت خدمت پدرش امیرالمومنین (ع) آمد و عرض کرد: از آن وقت که این نوزاد به دنیا آمد قلب خود را وابسته و متعلق به او میبینم. امیرالمومنین (ع) فرمود: چون او کفیل (حافظ و نگهبان) تو است. عرض کرد: کفیل من! فرمود: بلی، اما تو از او جدا میشوی و او هم از تو مفارقت میکند. عرض کرد: پدر جان، آیا او مرا رها میکند یا من از او جدا میشوم؟ فرمود: بلکه تو از او جدا میشوی اما (نه این که او زنده باشد) در آن هنگام حضرت عباس (ع) روی زمین گرم و سوزان با دستهای جدا از بدن و فرق دوتا از عمود آهنین. در این لحظه زینب (س) با صدای بلند فریاد زد: وا عباساه. [۳۱] . بر گرفته از کتاب چهره درخشان قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام نوشته آقای علی ربانی خلخالی ، روزهای محرم فرصتی بیشتر برای آموختن وتامل در سیره اهل بیت است و برگزاری تعزیه نیز یکی از آموزه هایی است که در سرتاسر ایران با استقبال علاقمندان اهل بیت مواجه شده است که باتلفیق هنر و فرهنگ را به خوبی داشته است.
السَّلامُ عَلى عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَرمِیِّ الصَّریعِ ، المُتَشَحِّطِ دَما ، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فی حِجرِ أبیهِ ، لَعَنَ اللّه ُ رامِیَهُ حَرمَلَةَ بنَ کاهِلٍ الأَسَدِیَّ وذَویهِ . سلام بر عبداللّه بن الحسین، کودک شیرخواره تیر خورده ضربت خورده به خون تیپده که خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تیر، سر بُریده شد! خدا لعنت کند حَرمَلَه بن کاهِل اسدى و همراهانش را که به او تیر زدند.
نوشته شده و عکس ها توسط:فروغ عبادی
