مغز انسان به شیوه ای پیچیده و گیج‌کننده رنگها را درک می‌کند، برای مثال برای درک طیف رنگ آبی پنج‌هزار و ۴۰ ترکیب آمینو‌اسیدی که در نتیجه هفت جهش ژنتیکی ایجاد شده‌اند، تحلیل و بررسی می‌شوند.
براساس گزارش دیسکاوری، با وجود طی شدن چنین فرایند پیچیده‌ای، نتیجه‌ای که به دست می‌آید چندان پیچیده نبوده و بسیار زیبا و خیره‌کننده‌است. در زمینه نحوه درک رنگها توسط مغز کشف‌های مختلف و جالب توجهی انجام شده‌است که در ادامه به پنج‌مورد از شگفت‌انگیزترین‌های این کشفیات اشاره خواهد شد:
آنچه آبی است، آبی نیست
به گفته دانشمندان دانشگاه واشنگتن، درک انسان از رنگ آبی با درک حیوانات از این رنگ بسیار متفاوت است. درحقیقت انسان از ترکیبی از رنگ‌هایی که آبی و سبز می‌نامند برای درک آبی استفاده می‌کنند. از نظر علمی، طول موج آستانه تحریک مخروط‌های رنگ آبی در چشم انسان 415 نانومتر است که در صورتی که نوری با این طول موج به انسان نشان داده شود، آن را به رنگ بنفش یا ارغوانی می‌بیند. آنچه انسان به عنوان رنگ آبی درک کرده، طول موجی برابر 480 نانومتر دارد، و این همان رنگی است که در نمایشگرهای تلویزیون برای نمایش دادن آبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نیاکان ما دید در شب داشته‌اند
گروهی از حیوانات شبگرد برای تشخیص دادن بهتر شکل و رنگ در تاریکی، از دید در شب برخوردارند. با گرایش نیاکان انسان به آغاز فعالیت در روز، دید انسان متناسب با طیف آبی تکامل پیدا کرد. با این‌همه تا 30 میلیون سال پیش نیاکان انسان توانایی تشخیص دادن میان رنگ‌های سبز و قرمز را نداشتند، اما پس از آن دید کامل سه‌رنگی در آنها تکامل یافت. حتی امروز نیز هشت درصد مرد‌ها توانایی تشخیص دادن میان رنگ‌های سبز و قرمز را ندارند زیرا از نیاکان خود جهش‌های ژنتیکی به ارث برده‌اند که به نسبت جدید به شمار می‌روند.
آنچه حیوانات می‌بینند متفاوت از دید انسان است
به گفته دانشمندان، دید سه‌رنگ در میان حیوانات نسبتا منحصر‌به‌فرد به شمار می‌رود. تقریبا تمامی مهره‌داران از چهار نوع مخروط حسگر رنگ برخوردارند و بخشی از آنها به همراه نخستینیان از دو نوع مخروط بهره برده‌اند. از این رو سگ‌ها، گربه‌ها، موش‌ها و خرگوش‌ها جهان را بیشتر به رنگ‌های خاکستری، آبی و زرد می‌بینند. اما زنبور‌ها و پروانه‌ها می‌توانند در رنگها الگوهای فرابنفش را تشخیص دهند،توانایی که انسان از آن بی‌بهره است. گروهی از ماهی‌ها نیز می‌توانند رنگ‌هایی فراتر از طیف فرابنفش را ببینند،از این رو حیوانات جهانی کاملا متفاوت از انسان را می‌بینند.
رنگ‌هایی که ما نمی‌بینیم
اگرچه گروهی معتقدند انسان با تمرین می‌تواند همه رنگها را ببیند، بیشتر انسان‌ها توانایی دیدن رنگ‌های ممنوعه را ندارند. به دلیل اینکه فرکانس‌های نورهای سبز و قرمز و آبی و زرد یکدیگر را خنثی می‌کنند، انسان توانایی دیدن همزمان ارن نورهای رنگی را نخواهد‌داشت.
آنچه تو سبز می‌بینی بنفش است
اگرچه چشم‌ها کلیدی‌ترین ابزار برای دیدن در موجودات زنده به شمار می‌روند، اما دراصل این مغز است که دستور نهایی را صادر می‌کند. مغز است که اطلاعات دریافت شده از مخروط‌های حساس به نور را ترجمه و تفسیر می‌کند.
در مطالعه‌ای که در سال 2009 انجام گرفته‌است، محققان دریافتند مغز میمو‌نها پس از آلوده شدن سلول‌های مخروطی چشم آنها که مسئولیت جذب نور سبز را دارند، یاد‌میگیرد که سیگنال‌های رنگ سبز را از سلول‌های مخروطی رنگ قرمز دریافت کند. و اگرچه مغز آنها برای واکنش نشان دادن به رنگ قرمز تکامل نیافته، جانداران به تدریج تنوانستند رنگ سبز و قرمز را از یکدیگر تشخیص دهند.
از این رو، می‌توان گفت انسان نیز ممکن است براساس تجربیات فردی‌اش در تعامل با جهان، حس درک رنگ منحصر‌به فردی در خود ایجاد کند که با درک رنگ دیگران متفاوت است، درحدی که ممکن است یک رنگ واحد از دید دو نفر دو رنگ کاملا متفاوت به نظر بیاید.
نوشته شده توسط:میترا برزگری
